اجرای دوم الگوریتم با ارزش‌ترین همسایگی برای بهینه‌سازی محدوده نهایی استخراج زیرزمینی

برای بهینه‌سازی محدوده نهایی استخراج در معادن زیرزمینی الگوریتم‌های اندکی موجود می‌باشند. برخی از این الگوریتم‌ها مانند روش شاخه و حد و برنامه‌ریزی پویا از پشتوانه ریاضی برخوردارند ولی از حل مسائل سه بعدی ناتوانند. برخی دیگر مانند کارگاه شناور و باارزش‌ترین همسایگی مبتنی بر روش‌های جستجوگر بوده، ارائه پاسخ بهینه را تضمین نمی‌کنند. الگوریتم باارزش‌ترین همسایگی بر روی یک مدل خانه‌ای (بلوکی) سه بعدی اجرا شده و برای خانه‌های مدل بهترین همسایگی را با رعایت محدودیت‌های ابعاد کارگاه تعیین می‌کند. اما از آنجا که روشی جستجوگر می‌باشد، ممکن است محدوده نهایی به دست آمده شامل بلوک‌های باطله ناخواسته‌ای باشد که حذف آنها محدودیت‌های ابعاد کارگاه را نقض نمی‌کند. همچنین ممکن است برخی بلوک‌های ماده معدنی از محدوده نهایی حذف شده باشند که امکان افزودن آنها وجود داشته باشد. مقاله حاضر اصلاحاتی را برای الگوریتم ارائه می‌کند که در قالب اجرای دوم پیشنهاد شده است. پس از پایان اجرای اول الگوریتم، اجرای دوم پیشنهادی حذف احتمالی بلوک‌های باطله موجود در محدوده نهایی و افزودن احتمالی بلوک‌های معدنی بیرون ازاین محدوده را بررسی می‌کند. این مقاله نشان می‌دهد که اجرای دوم می‌تواند ارزش اقتصادی محدوده نهایی را بالا برده و به بهینه واقعی نزدیک‌تر کند.